- zebrani
- zebrani {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos, blp, odm. jak przym. Ia {{/stl_8}}{{stl_7}}'ogół uczestników jakiegoś zebrania': {{/stl_7}}{{stl_10}}Decyzja, wola zebranych. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
zebrani
Look at other dictionaries:
Шантырь, Станислав — прелат, член С. Петербургской духовной римско католической коллегии, писатель. Родился во второй половине XVIII го столетия в Полоцком уезде, где отец его был земским судьей. Образование получил в иезуитских школах; рано, по видимому, и сам… … Большая биографическая энциклопедия
patrzeć — 1. Dobrze komuś z oczu patrzy «ktoś sprawia wrażenie dobrego, uczciwego człowieka»: Chłopcu można zaufać. Dobrze mu z oczu patrzy. K. Orłoś, Szklarz. 2. Jak się patrzy a) «świetny, doskonały»: Hipolit był żołnierzem jak się patrzy (...). S.… … Słownik frazeologiczny
powietrze — 1. Coś wisi, zawisło w powietrzu «pewne symptomy wskazują, że coś zdarzy się lada chwila»: Wojna rosyjsko japońska wisi w powietrzu. J. Parandowski, Niebo. Otóż, proszę państwa, być może to wisi w powietrzu, ale do sporu między Sejmem a… … Słownik frazeologiczny
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
żyć — 1. Dać komuś żyć «być dla kogoś łagodnym, pobłażliwym, nie ograniczać czyichś możliwości»: Oj, daj żyć, Stasiu, poczekaj. Jak ty się w ogóle zachowujesz? Nie widzisz, że rozmawiam teraz z Krzyśkiem? P. Krawczyk, Plamka. 2. Ktoś ledwie żyje «ktoś… … Słownik frazeologiczny
licznie — licznieej «w dużej liczbie; tłumnie» Licznie zgromadzona publiczność, załoga. Licznie zebrani obywatele … Słownik języka polskiego
poodkrywać — dk I, poodkrywaćam, poodkrywaćasz, poodkrywaćają, poodkrywaćaj, poodkrywaćał, poodkrywaćany 1. «odkryć, odsłonić wiele czegoś kolejno, jedno po drugim, odsłonić w wielu miejscach» Zebrani poodkrywali głowy. 2. «dokonać wielu odkryć, wynaleźć… … Słownik języka polskiego
poodsłaniać — dk I, poodsłaniaćam, poodsłaniaćasz, poodsłaniaćają, poodsłaniaćaj, poodsłaniaćał, poodsłaniaćany «odsłonić, uczynić widocznym wiele czegoś, kolejno usunąć z wielu rzeczy to, co zasłania, odsłonić w wielu miejscach; o wielu osobach: odsłonić»… … Słownik języka polskiego
poopuszczać — dk I, poopuszczaćam, poopuszczaćasz, poopuszczaćają, poopuszczaćaj, poopuszczaćał, poopuszczaćany 1. «o wielu: opuścić coś (w dół); opuścić (w dół) wiele czegoś» Zebrani poopuszczali głowy. Drzewa poopuszczały gałęzie. Ptaki poopuszczały skrzydła … Słownik języka polskiego
popodnosić — dk VIb, popodnosićnoszę, popodnosićsisz, popodnosićnoś, popodnosićsił, popodnosićnoszony «podnieść jedno po drugim, podnieść wiele czegoś; podnieść coś w wielu miejscach albo wielokrotnie» Popodnosił z ziemi leżące tam rzeczy. Wszyscy dumnie… … Słownik języka polskiego
